Knakworst, wie is er niet groot mee geworden. Kinderen zijn er dol op. Hele jeugdvoetbalteams worden er na de wedstrijd op getrakteerd. Maar ook later in je leven blijft de geur van deze worstjes automatisch positieve associaties oproepen. De kruiden in combinatie met dat beetje vette, gladde gevoel in je mond. Dat wil er als borrelhapje, maar ook op een broodje tijdens de lunch, bij veel mensen nog wel in gaan.
Dat hebben ze bij Unox goed bedacht. Het zijn van oorsprong dan ook slagers, dus die moeten er verstand van hebben. In Oss opende de familie Zwanenberg in 1850 al hun slagerij. Dit vormde de basis voor het succes. Toen ze in latere jaren, samen met andere bedrijven, opgingen in Unilever, werd daar het merk Unox gelanceerd. Al meteen werden ze groot met hun rookworst, maar in 1957 bedacht men er ook zijn kleine broertje. En die zou al heel snel net zo succesvol zou zijn.
De Knaks van Unox zijn overbekend en ze opwarmen in een pannetje kan iedereen. De samenstelling van de kruidenmix is al die jaren onveranderd gebleven, maar de kwaliteit van het vlees is sterk verbeterd. Er zijn inmiddels ook allerhande varianten van bedacht. De worstenmakers leveren nu zelfs al vegetarische exemplaren. Ze zijn in Nederland niet meer weg te denken en lijken ongeëvenaard.
Tot je een verse knakworst proeft.
Een worst die echt knak zeg, als je je tanden erin zet. Die een veel diepere smaak heeft, die niet uiteenvalt in je mond, maar blijft plezieren tot de laatste hap. En als je dan ook nog een recept tegenkomt van een broodje dat de worst op een plezierig manier omhult dan kan het niet meer stuk.
De knakworst laat ik aan de slager over, het is tenslotte een echt vak. Maar voor het broodje ga ik zelf aan de slag. Bloem, gist, zout, een beetje roomboter, een flinke scheut volle melk, maakt al een lekker broodje. Maar met een lepel mosterd als geheim ingrediënten wordt het pas echt smullen. En dan vouw je niet simpelweg het deeg om het broodje. Nee, je maakt er lange strengen van en die draai je sierlijk om het worstje heen. Extra aandacht heeft dit exemplaar echt verdiend.
Dat alles gaat de oven in. Je ruikt al na korte tijd dat het goed komt. Een foto van het resultaat zie je boven in deze post. Ze zijn overheerlijk, daarvoor moet je me op mijn woord geloven. Dan beloof ik plechtig die exemplaren uit Oss uit mijn leven te bannen.
P.S.
Het recept komt uit het boek ‘Broodjes uit eigen oven’ van Levine van Doorne. Op haar website https://uitdekeukenvanarden.blogspot.com/ staat nog meer lekkers.
