Met veel bombarie kwamen ze binnen. Zij zouden Nederland wel eens laten zien wat mode en stijl was. Met een serie winkels waar de klant echt koning was en het personeel ten alle tijden voor iedere wens klaar zou staan. Luxe zou het uitstralen, maar op een toegankelijke manier. Er zouden producten te koop zijn die nergens anders in Europa te krijgen waren. Wat zou Nederland een gelukkig land worden door de komst van deze Canadese warenhuisketen. Steden stonden te dringen om uitverkoren te worden. Wie zou een vestiging mogen verwelkomen? Selectie en ballotage gingen hand in hand. Wat hebben we ze verwend. Zij die ons met iets kwamen verblijden dat we niet voor mogelijk gehouden hadden.
Ze pakten groots uit. Bij de start openden filialen van hun warenhuisketen in tien grote steden. Later kwamen er nog zes bij. Ook Den Bosch behoorde tot de gelukkigen. Een aanwinst voor de stad, alleen al door het feit dat er weer leven kwam in het grote winkelpand midden in het centrum, dat niet lang ervoor door V&D in allerijl was verlaten. De verbouwing duurde lang. Wisselende quotes op de schuttingen die wat er binnen gebeurde verhulden, moesten ons enthousiast en vooral gretig houden. In september 2017 was het zover. De deuren gingen open.
We stonden in de rij op de loper die voor ons uitgerold was. Ballonnen en confetti, waar je ook keek. Er was een overdaad aan personeel. Veelal uitgekozen op hun looks, dat had al een waarschuwing moeten zijn. De ontvangst was overdadig klantvriendelijk. Het interieur was prachtig, de inrichting was één en al design en er was een overdaad aan artikelen te koop. Ze hadden niets te veel beloofd, de winkel straalde allure en stijl uit. Parfum, make-up, horloges, sieraden, een complete afdeling woonaccessoires en mooie apparaten voor in de keuken. Uiteraard alleen van dure merken als Kitchen Aid en Smeg. Maar dan heb je ook wat. De dameskleding kreeg een hele verdieping en zelfs de mannencollectie kreeg een eigen etage.
Drentelend tussen de damesmode viel het me meteen op. Het assortiment was inderdaad anders. Ik zag truien die ik nooit zou willen dragen. Vreemd ontworpen jassen, schoenen waar je met geen mogelijkheid op kon lopen. En dan komt onvermijdelijk het moment dat de Nederlander in je naar boven komt en je je afvraagt: wat kost het? Dat was schrikken. Ik heb de beschikking over een redelijk budget, maar na één middagje shoppen zou de portemonnee en de spaarrekening wel meteen leeg zijn. Wie kon dit in godsnaam betalen? En zo kwamen de gedroomde omzetten er niet. De klanten kwamen alleen kijken of bleven al snel helemaal weg. Het personeel verveelde zich en ging zich bezig houden met elkaar. De sfeer werd negatief en de kwartaalcijfers van het bedrijf werden slechter en slechter. Iedereen kon het naderende einde zien aan komen.
En toen kwam de val.
In september 2019 is de kogel uiteindelijk door de kerk. Alle Nederlandse vestigingen zullen op korte termijn gesloten worden, uiterlijk op 31 december. In Den Bosch waren ze echter al eerder vertrokken. Je vraagt je af wat die jongens en meisje op de marketingafdeling van het hoofdkantoor in Canada hebben zitten doen? Waren ze niet alleen blind maar ook nog doof toen ze hun plannen maakten voor het bestormen van de Europese markt. Hebben ze enig marktonderzoek gedaan naar Europese gewoonten? Het lijkt er niet op. Het assortiment sloot niet aan bij wat het Nederlandse publiek wil kopen. Het hautaine personeel voelde onaangenaam en fake. Iedereen kon zien dat dit mis moest gaan. Het avontuur heeft alleen in Nederland al honderdvierentachtig miljoen euro gekost. Veertienhonderd mensen zijn weer op zoek naar een baan. En wij hebben in het centrum het grote, lege onaantrekkelijk pand weer terug. Een jaar en ruim drie maanden heeft het avontuur in Den Bosch geduurd.
Bye bye Hudson’s Bay. Nooit meer doen.
Photo by freestocks on Unsplash
