Column/mens & samenleving

Kleding die knelt

Geplaatst op door Corine / 0 Reacties
Er is veel mis in de kledingindustrie

Pling, daar komt zoals elke ochtend, een mailtje van Esprit binnen. Er zijn weer nieuwe truien en vesten te koop en heel veel kleding is fijn afgeprijsd. De boodschap is bekend en de verleiding is groot. Er komt nog een mailtje binnen. Hetzelfde onderwerp, maar met een totaal andere strekking. De afzender is Fashion Revolution met een oproep steun te geven aan een initiatief om alle mensen die jouw kleding maken, een redelijk salaris te geven. Twee mailtjes die wringen.

De kledingindustrie lijkt volkomen dolgedraaid. Met de dwingende kracht van elke zes weken een nieuwe collectie hijgend in hun nek, kunnen de winkeliers haast niet anders dan veel inkopen en na enkele weken alweer afprijzen. Voor dit alles werken en leven miljoenen mensen onder erbarmelijke omstandigheden en is er sprake van een enorme overproductie. Het systeem houdt zichzelf in stand en daar wordt een forse prijs voor betaald. Niet in Nederland, maar ver weg van hier.

De ineenstorting van een fabriekscomplex in Bangladesh in 2013, waarbij ruim elfhonderd textielwerkers de dood vonden, heeft veel media aandacht gekregen. Dit heeft de wereld weer eens duidelijk gemaakt dat er grote misstanden zijn binnen de kledingindustrie. Ondeugdelijke gebouwen zijn daar één van, het nauwelijks betalen van de mensen die er werken is een veel omvattender probleem. En er is sinds die tijd nog niet veel veranderd.

Verder lezen →
Column/televisie

De tv serie The Loudest Voice moet je gezien hebben

Geplaatst op door Corine / 0 Reacties

Fox News is controversieel, zoekt altijd de grenzen op. Het is de best bekeken kabelomroep in de Verenigde Staten. Dat weten we. Maar hoe komen zij aan deze status en waarom hebben ze zoveel invloed op de politiek?

In deze serie volgen we de carrière van Roger Ailes, de aartsconservatieve CEO en drijvende kracht achter de start en groei van Fox News. Een fascinerend verhaal en tegelijkertijd een ontluisterend beeld van manipulatie en machtsmisbruik. Het script voor de serie is gebaseerd op het boek van onderzoeksjournalist Gabriel Sherman, die hiervoor zeshonderd mensen interviewde, die direct en indirect bij Ailes betrokken waren.

In elke aflevering staat een gebeurtenis centraal waar de hele wereld over sprak. Zo is er een aflevering over de aanslag op de Twin Towers en de inval in Irak. Een over de presidentsverkiezingen van 2008 waarbij Obama president werd. En een vervolg daarop, waarbij duidelijk wordt welke rol Fox News speelde bij het ophitsen van de Republikeinen en de Amerikaanse witte middenklasse tegen deze president. Ook de opkomst van Donald Trump komt aan bod. Hierin is te zien wat de rol was van de zender bij de campagne van Trump, die leidde tot zijn presidentschap.

Door slim gebruik te maken van originele nieuwsbeelden van Fox News en CNN wordt het allemaal heel realistisch. Je ziet bijvoorbeeld een deel uit de speeches van Obama en de bijeenkomsten van Trump. Ook de beelden van de presentatoren van Fox, die met stemverheffing hun dubieuze uitspraken over de situatie in de wereld doen, zetten meteen de toon.

Het meest fascinerende is de hoofdrolspeler in dit alles: Roger Ailes. Je volgt hem in de periode 1995 tot en met 2017, van de start van Fox News tot aan zijn dood. Een man met een missie, van zijn zender de grootste kabelomroep maken, en een man met ongekende macht. Deze laatste gebruikt hij op een manier die niets of niemand ontziet. Hij manipuleert iedereen om zich heen, maar ook het nieuws zelf. Hij infiltreert in de politiek tot aan de Oval Office toe. Hij intimideert vrouwen en gebruikt ze voor zijn steeds toenemende seksuele lusten.

Verder lezen →
boeken/Column

Rituelen bij het schrijven: een zegen of een last

Geplaatst op door Corine / 0 Reacties

Er zijn voetballers die altijd eerst hun linkerschoen aantrekken en daarna pas de rechter. Dit moet, anders gaan ze niet winnen. Hebben schrijvers ook zo hun rituelen? Handelingen die helpen voorkomen dat je faalt, of je juist verzekeren van succes. Welke rol speelt een banaan in het schrijfproces van Arjen Lubach?

Mason Currey schreef een vermakelijk boek, waarin hij opvallende rituelen van schrijvers kunstenaars, filmmakers en andere creatieve mensen van over de hele wereld optekende. In de Nederlandse uitgave ‘Dagelijkse rituelen’ heeft Eva Hoeke deze aangevuld met wetenswaardigheden over Nederlanders uit deze vakgebieden.

Zo blijkt er veel gelopen te worden. Dagelijkse wandelingen zijn voor Alice Munro een voorwaarde om te kunnen schrijven. Haruki Murakami en Herman Koch doen er nog een schepje bovenop en lopen hard voor hun inspiratie. Er zijn schrijvers zoals Ernest Hemingway die zweren bij het staand schrijven. Of zoals Patricia Highsmith die het liefst liggend in haar bed talloze bestsellers schrijft.

Velen van ons zullen zeker moed putten uit het ritueel dat Annie M.G. Schmidt hielp bij het schrijven van haar talloze boeken, liedjes, tv-drama’s en musicals. Haar methode was het schrijven zo lang mogelijk uitstellen. Net zo lang tot de deadline zo dwingend werd dat er wel iets geproduceerd moest worden. Voor haar werkte het. Het heeft haar vele grote successen gebracht. Ik moet er zelf niet aan denken om zo te werken.

Verder lezen →
bakken & eten

Stop met het verbeteren van mijn favoriete producten

Geplaatst op door Corine / 0 Reacties
verbeteren-favoriete-producten

De vernieuwingsdrang in de voedselindustrie is gek makend. Elke dag komen er weer nieuwe of verbeterde producten in de winkel. Heb je net die heerlijke paté voor op je brood gevonden, veranderen ze de receptuur. Die was al prima. Beste mensen, een verandering is niet automatisch een verbetering.

Een voedselproducent wil net als de winkelier, het klanten zo goed mogelijk naar de zin maken. Daarbij lijken ze aan te nemen dat een mens altijd houdt van verandering. Af en toe iets nieuws proberen is leuk en hopelijk ook lekker. Maar wat goed is is goed en moet zo blijven. Een recent voorbeeld zijn de mini rozijnenbollen van Albert Heijn. Prima product. Lekker van smaak, goed houdbaar. Meer mensen vonden dat, want er lag altijd een flinke voorraad in het schap. Van de een op de ander dag zijn ze verdwenen. Vervangen door hun nieuwe broertjes, die volgens de kreet op de zak ‘extra lang lekker zijn’.

Had ik daar behoefte aan? De bewaartermijn was in mijn ogen prima. Om ze langer vers te houden en te verbeteren is er wat geschoven met de ingrediënten en de E-nummers en is er boterolie toegevoegd voor de smaak. Ze zijn er echter niet gezonder op geworden. De bolletjes bevatten twintig procent meer toegevoegde suikers en vijf procent meer zout. Maar wat het ergste is, ze zijn niet lekker. Ze hebben letterlijk een nare bijsmaak gekregen.

Nu is het tegenwoordig in de winkelbranche ook al mode om van alles een beleving te maken. Ik ben bang dat daar die ongebreidelde vernieuwingsdrang mede door gevoed wordt. Maar een winkel is geen Efteling en zeker de dagelijkse boodschappen doen is minstens voor tachtig procent een routineklus. Je wilt je vertrouwde producten gemakkelijk kunnen pakken en je boodschappen snel kunnen afrekenen. Dat is belangrijk. Ik probeer echt wel eens wat nieuws. Producten zoals koffie, boter en melk, om maar wat te noemen, doe ik toch echt vrij gedachteloos in mijn karretje. Oh ja, die melk die was laatst ook al weer vernieuwd en verbeterd, zag ik bij thuiskomst.

Mag het wat minder.

Photo by Allef Vinicius on Unsplash

bakken & eten

Barbecue: wat kan er allemaal wel niet op

Geplaatst op door Corine / 0 Reacties

Vroeger was het overzichtelijk. Je wist wat er allemaal kon op de barbecue. Je kocht braadworst, hamburgers en speklappen. Het vuur stookte je goed hoog op. Als groente was er een plastic bak vol huzarensalade en als je geluk had, stond er ook nog een mandje met stokbrood.

Maar toen kwamen de supermarkten met andere ideeën. Je kon spiezen grillen of voor vis kiezen. En daar hoefde je niet zelf voor aan de slag, die lagen kant en klaar in de winkel. Permanent in de aanbieding, vier bakjes voor tien euro. Gemak heeft echter zijn prijs. Per kilo kosten kipspiesjes zestien euro, terwijl een kilo kipfilet de helft kost. En waarom zitten er drie spiesjes in een verpakking? Voor sommige huishoudens één te veel, voor andere één te weinig.

Het is wel populair, er is een enorm aanbod. Alleen al bij Jumbo geeft het zoekcriterium ‘barbecue vlees’ al 330 verschillende producten. Tel daar nog eens 37 voor vis en 41 voor vega bij op en je raakt het spoor totaal bijster. De concurrent Albert Heijn doet daar zeker niet voor onder en biedt een rijk geschakeerd aanbod variërend van spekfakkels, een reepje speklap op een stokje, tot een flink stuk Bavette of een Star Picanha. Met name die laatsten, de grotere stukken vlees, zijn populair geworden. Die moet je aan kunnen als je een echte grillmaster wilt zijn. Trendsetter hiervan was onze eigen Nederlandse barbecue-goeroe Jord Althuizen, maar er is inmiddels een hele subcultuur omheen ontstaan.

Verder lezen →