
Pling, daar komt zoals elke ochtend, een mailtje van Esprit binnen. Er zijn weer nieuwe truien en vesten te koop en heel veel kleding is fijn afgeprijsd. De boodschap is bekend en de verleiding is groot. Er komt nog een mailtje binnen. Hetzelfde onderwerp, maar met een totaal andere strekking. De afzender is Fashion Revolution met een oproep steun te geven aan een initiatief om alle mensen die jouw kleding maken, een redelijk salaris te geven. Twee mailtjes die wringen.
De kledingindustrie lijkt volkomen dolgedraaid. Met de dwingende kracht van elke zes weken een nieuwe collectie hijgend in hun nek, kunnen de winkeliers haast niet anders dan veel inkopen en na enkele weken alweer afprijzen. Voor dit alles werken en leven miljoenen mensen onder erbarmelijke omstandigheden en is er sprake van een enorme overproductie. Het systeem houdt zichzelf in stand en daar wordt een forse prijs voor betaald. Niet in Nederland, maar ver weg van hier.
De ineenstorting van een fabriekscomplex in Bangladesh in 2013, waarbij ruim elfhonderd textielwerkers de dood vonden, heeft veel media aandacht gekregen. Dit heeft de wereld weer eens duidelijk gemaakt dat er grote misstanden zijn binnen de kledingindustrie. Ondeugdelijke gebouwen zijn daar één van, het nauwelijks betalen van de mensen die er werken is een veel omvattender probleem. En er is sinds die tijd nog niet veel veranderd.
Verder lezen →